Ervaringen

Wij zijn Manuella en Lieke, 2 collega's uit België. Wij geven beiden les op de Kleurenboom. Onze vakantie wilden we zinvol doorbrengen en daarom besloten we om vrijwilligerswerk te doen in Peru. De keuze was snel gemaakt, omdat Wimmie en Raymi enthousiaste en uitnodigende mensen zijn. In de eerste week werden we volledig ondergedompeld in de Spaanse taal en plaatselijke gewoontes. Ook de salsales was een topper! Door de vakantieperiode in Peru kregen we twee verschillende projecten toegewezen. Onze eerste project was "El Capullito", een kleuterschool van 0 tot 6 jaar. Hier hebben we een beetje meegedraaid met de dagelijkse gewoontes van de school. De werking was daar eerder traditioneel waardoor we niet altijd volledige voldoening hadden. De kinderen en juffen waren wel super lief.

Het tweede project "Mosoq Runa" sprak ons meer aan. Met deze kinderen hebben we heel fijne ervaringen opgedaan. Daarbuiten hebben we ook een stukje van Peru verkend. Zo hebben we de Heilige Vallei, het Titicacameer en Machu Picchu bezocht. Het was een ervaring om nooit te vergeten en echt een aanrader om zeker te doen.

Eind 2015 bracht ik een bliksembezoek aan Urubamba. Geen lange voorbereidingen maar een spontane actie, omdat een goede vriendin vrijwilligerswerk ging doen via Vrijwilligerswerk Peru.

Zij gaf al snel aan dat ik het er ook te gek zou vinden en twee weken later was ik er!

De Spaanse lessen waren heel leuk en dat in combinatie met alle andere activiteiten als de salsalessen of gewoon het wandelen door de bergen in de omgeving, gaven mij echt het gevoel tussen de mensen te leven in Urubamba.

Na de Spaanse lessen startte mijn project waar ik veel plezier in heb gehad. Zelf werk ik in Nederland ook met kinderen en vond het dan ook heel leuk om te zien hoe de kinderen in Peru zich bewegen en onderling met elkaar omgaan.

Wanneer je op zoek bent naar een leuke uitdaging in een prachtige omgeving en waar je werk zeer gewaardeerd wordt, dan is Urubamba een mooie optie!

"Mijn belevenis in de Andes".

Ik had geen verwachtingen toen ik arriveerde in Urubamba en ik kan meteen beginnen met te zeggen dat deze hele ervaring boven verwachting is geweest. Ik ben 8 weken in Urubamba geweest en de tijd vloog voorbij. Je weet wat ze zeggen, als je het naar je zin hebt....

Mijn voornaamste project en waar ik ook het meest affiniteit mee had, was het geven van voetbaltrainingen aan de jongens van het weeshuis Girasoles. Elke dag ging ik met veel plezier naar deze leuke, lieve en welgemanierde jongens die worden opgevoed door twee fantastische mensen, Hector en Maritza.

Daarnaast was ik qua tijd in mindere mate aanwezig op basisschool Palccaraqui. Hier was ik voor Engelse les aan groep 8 en gymlessen aan de groepen 1 t/m 8. Voor mij als onderwijs mens uit Nederland was het vooral een heel avontuur om het Peruaanse schoolsysteem van dichtbij te kunnen bekijken.

Ik heb 8 weken lang heel veel plezier gehad in Urubamba en omgeving. Het is één van de prachtigste gebieden waar ik ooit ben geweest en het was een feestje om hier elke dag wakker te worden en tijdelijk mijn leven te kunnen leven met en tussen de vriendelijke lokale bevolking.

Als je nog twijfels hebt over wel of niet gaan, kan ik je zeggen dat dat niet nodig is. Ga er voor! Vrijwilligerswerk Peru is een fijne, kleinschalige organisatie waar het echt draait om de mensen die de hulp het hardst nodig hebben.

Ik hoop hier ooit nog eens terug te komen.

Na het afronden van mijn studie ben ik in totaal drie maanden in Urubamba geweest. De eerste twee weken had ik alleen Spaanse les, daarna heb ik dit twee weken gecombineerd met vrijwilligerswerk op de kleuterschool Tarapata en hierna heb ik in totaal 8 weken gewerkt op de basisschool Colegio Pallcaraqui. Hier gaf ik computerles en Engelse les. Het was een ontzettend leuke ervaring en heb er onwijs veel geleerd. Het lesgeven zelf is af en toe best zwaar, maar wat je ervoor terug krijgt van de kinderen is hartverwarmend! Knuffels in overvloed. Er is weinig tot geen lesmateriaal, dus alles heb ik zelf in elkaar moeten zetten en bedenken. Eigenlijk heel leuk om te doen, op deze manier kon ik zelf bepalen wat ik de kinderen aan ging leren.

Het is wel een aanrader om redelijk wat Spaans te spreken voordat je naar Peru komt. Niemand spreekt namelijk Engels en je kunt zoveel meer doen en vertellen aan en met de kinderen als je ze wat beter verstaat.

Samen met de andere vrijwilligers was het altijd erg gezellig in huis. Leuk om te zien hoe snel je elkaar goed leert kennen. Het contact met Raymi en Wimmie was erg goed. Ze kwamen vaak langs en we zagen elkaar sowieso elke woensdag bij de salsales. Voor vragen of problemen konden we altijd bij ze terecht. Eens in de twee weken hadden we een kookworkshop. Interessant en vooral heel gezellig om met elkaar echt Peruaans te koken.

Alles bij elkaar een echte aanrader om een tijdje vrijwilligerswerk te doen bij Vrijwilligerswerk Peru!

De afgelopen vijf maanden hebben wij een reis rondom de wereld gemaakt. Een geweldig avontuur waarbij we veel nieuwe landen en culturen hebben leren kennen. Eén van de hoogtepunten van die reis was het bezoek aan de Heilige Inca Vallei in Peru. In het traditionele dorpje Urubamba hebben wij (basis) Spaans geleerd om vervolgens vier weken vrijwillig Engelse les te geven op een basisschool, Colegio Palccaraqui. Zowel voor ons als voor de kinderen een leerrijke ervaring. Doordat de kinderen zo enthousiast zijn en de grootste verhalen hebben, is het wel handig om een goed woordje Spaans te spreken. De Spaanse lessen bieden een goede basis, verder een beetje gebruik maken van handen, voeten en je fantasie en het is geen probleem om goed te communiceren met de scholieren en docenten. Wij vonden het erg fijn om samen het project aan te pakken, zo hebben we de lessen goed kunnen voorbereiden en de aandacht over de kinderen verdeeld. Benno aan het voetballen met de jongens en Margot aan het volleyballen met de meiden. Wimmie en Raymi, de kinderen en de andere vrijwilligers hebben ons een warm welkom gegeven en dit was absoluut een ervaring om nooit te vergeten.

Graag willen wij Wimmie en Raymi nogmaals bedanken voor alles wat ze voor ons gedaan hebben. Ze hebben samen geweldige projecten opgebouwd en voor alle toekomstige vrijwilligers: gewoon doen, het is het echt waard!

Afgelopen zomer heb ik twee maanden in Urubamba gewoond, waarbij ik twee weken Spaans heb geleerd en zes weken vrijwilligerswerk heb gedaan. Het was de meest geweldige ervaring van m'n leven. Urubamba is een leuk, lekker Peruaans dorpje, waar ik vanaf een bepaald moment zo thuis was, dat ik me niet eens meer een toerist voelde. Het leven in Urubamba is me zo vertrouwd geraakt dat het terugkeren in Nederland daarna haast een cultuurshock was. Ook Wimmie en Raymi hebben daar geweldig aan bijgedragen. Zelden heb ik zulke hartelijke mensen ontmoet. Wimmie was als een soort moeder en is er altijd voor je wanneer je haar of wie/wat dan ook nodig hebt, bijgestaan door Raymi, die elke woensdagavond salsa les gaf. Ondanks dat ik bepaald geen natuurtalent was, was ook dat heel erg leuk, net als de kookles bij Raymi en Wimmie thuis! Ik zou iedereen aanraden vrijwilligerswerk te doen via Vrijwilligerswerk Peru, want dankzij Raymi en Wimmie (en de andere leuke vrijwilligers!) heb ik een fantastische tijd gehad.

Ook het vrijwilligerswerk zelf dat ik gedaan heb is aan te raden. Ik heb samen met Chantal meegeholpen in het weeshuis Girasoles. 's Ochtends rond een uur of elf waren wij aanwezig om eerst de kokkin mee te helpen (die moest een maaltijd voorbereiden voor ongeveer 35 mensen) of buiten de knecht Emanuel bij te staan met allerlei klusjes. Om een uur of twee in de middag kwamen de jongens thuis en werd er gegeten. Daarna was het tijd voor huiswerk, waarbij Chantal en ik voornamelijk meehielpen met Engels. Vervolgens zat de dag er al weer op, waardoor het klinkt alsof er weinig tijd is om leuke dingen te doen met de jongens. Dat viel wel mee. Zo hebben we  een voetbaltoernooi georganiseerd en één van de jongens een onvergetelijke dag bezorgd door hem op z'n verjaardag mee te nemen naar Inti Raymi, het feest van het jaar in Cusco. Maar waarom nu Girasoles? Elke dag ging ik er met plezier naar toe. De jongens (tussen de 11 en 19 jaar oud) waren de meest bijzondere jongens die ik ooit heb ontmoet en wellicht ook die ik ooit zal ontmoeten. Ondanks wat ze meegemaakt hebben, waren ze altijd vrolijk en altijd aardig. Het is iets waar jezelf ook kracht vandaan haalt. Het is lastig om het goed onder woorden te brengen, maar het was gewoon heel bijzonder. Ik zou dan ook alleen al daarvoor naar Peru terug willen komen. Verder is Peru gewoon een geweldig land, met geweldige mensen, een geweldige cultuur en een geweldig landschap. Een aanrader voor iedereen!

Wat een waardevolle ervaring vond ik het wonen en werken in Urubamba. Ik heb een reis van 4 maanden gemaakt, waarbij ik een maand als vrijwilligster in Urubamba verbleef. Het was gezellig samen met de andere vrijwilligers en we hadden erg goed contact met Raymi en Wimmie. Wimmie zagen we geregeld in het vrijwilligershuis, zij kwam zo nu en dan langs op je project en eens in de twee weken gingen we lekker koken bij hen thuis. Raymi gaf iedere week salsales, genieten! Raymi en Wimmie helpen je graag bij alles, ik heb veel tips van hen ontvangen. Voor mijn vertrek, maar ook ter plekke. Zo heb ik via hen onder andere een binnenlandse vlucht geboekt en heb ik dankzij hen de Inca Jungle Trail naar de Machu Picchu ontdekt.

In de ochtenden assisteerde ik de docent bij de kleuterschool Pronoei. In het begin was het even aftasten en observeren, maar al snel had ik door waar mijn hulp ingezet kon worden. Het was fijn om iets te kunnen betekenen, de kinderen vonden de extra aandacht leuk en ik kreeg waardering van de docente en de ouders.

Daarnaast ging ik 's middags (om de dag) naar het opvangtehuis Mosoq Runa. Hier ondersteunde ik de kinderen/jongeren voornamelijk met hun huiswerk, maar ik heb gemerkt dat de kleine momenten ook erg waardevol zijn. Gewoon even vragen hoe hun dag was, deed ze aanzienlijk goed. Onderschat je aanwezigheid niet, soms is er gewoon zijn al goed genoeg. Pas je aan aan de Peruaanse cultuur, neem initiatief, probeer niet hun leven te veranderen volgens Westerse overtuigingen. De kinderen in Mosoq Runa hebben een plekje veroverd in mijn hart.

De tijd die ik in Urubamba heb doorgebracht was een echte aanvulling op mijn reis. In Urubamba heb ik veel schoonheden ontdekt; zo is de overdekte markt prachtig. Je vindt er gigantische stapels pompoenen, heel veel verschillende verse kruiden, de lekkerste geuren en de meest verrukkelijke mango's. De mensen in Urubamba zijn oprecht vriendelijk en ik heb mij daar, hoewel met een kort verblijf, een inwoner gevoeld in plaats van een toerist.

Wat ik het mooiste vond aan het vrijwilligerswerk is hoe snel de kinderen je accepteren en zich zelfs aan je gaan hechten. Je wordt gewoon heel snel een (heel welkom) onderdeel van de groep. Dat merk je aan hun gedrag - of je nou les aan het geven bent of aan het voetballen bent op het schoolplein - maar ook aan jezelf. Daardoor voelde het dan ook heel raar om opeens afscheid te nemen, ook al waren de jongens en meisjes die ik gedag zei een paar weken daarvoor nog slechts marcherende kinderen voor mij*.

Ik heb van 27 april t/m 29 mei vrijwilligerswerk gedaan op Colegio Palccaraqui. Ik raad dit project aan iedereen aan - vooral vanwege het enorme enthousiasme van de kinderen - maar als je dit project gaat doen, wees er dan wel op bedacht dat je iedere 10 seconden besprongen en omhelst zult worden en geregeld 60 kilo met je mee draagt, omdat er drie kinderen aan je hangen. De kinderen zijn dus flink actief, maar wel op een hele leuke manier. Vooral tijdens het spelen in de pauzes zul je merken dat de kinderen echt een oneindige energievoorraad hebben. Dat vond ik zelf echt geweldig. Het betekent wel dat je soms echt je best moet doen om iets geordend te laten verlopen, maar ik denk ook juist dat vrijwilligerswerk doen op het Colegio Palccaraqui een hele goede (en leuke) manier is om dit te leren. Verder merkte ik ook echt dat mijn Spaans er op vooruit ging in de tijd dat ik vrijwilligerswerk deed. Dat komt doordat, hoewel de kinderen het grootste deel van de tijd behoorlijk snel praten (voor mijn gevoel tenminste), ze het ook echt leuk vinden om jou dingen te leren. Als je bijvoorbeeld de naam van een voorwerp in het Spaans vraagt, komen er meteen 10 kinderen op je af om het je te vertellen. Ik weet nog dat ik een keer Engels gaf aan groep 4 en er een telraam in de klas stond. Het was toen wat onrustig in de klas door een schoolonderzoek  dat toen plaatsvond, en één van de kinderen vond dat een geschikt moment om mijn kennis van de cijfers in het Spaans te testen. Op een gegeven moment liet ik hem ook sommetjes oplossen, die ik steeds moeilijker maakte. Natuurlijk deed hij hetzelfde en voor we het wisten zaten we ergens in de +100.000... Dit alles gaf mij soms het gevoel dat de kinderen mij les gaven in plaats van andersom.

Ook niet onbelangrijk: de directe omgeving van Urubamba is erg mooi. Het ligt inderdaad midden in de Heilige Vallei, waardoor het heel makkelijk is om mooie wandelingen (of quadrides, dat kan blijkbaar ook) door en naar prachtige natuurgebieden te maken. De plekken die de meeste mensen bezoeken in de Heilige Vallei en die dichtbij Urubamba liggen zijn Salineras, Moray en Ollantaytambo. Drie prachtige plekken die alle drie mogelijkheden bieden tot prachtige wandelingen.

Onze accomodatie in Urubamba was ook meer dan prima: een ruim huis met voldoende kamers om alle vrijwilligers te herbergen. Zoals al gezegd, het vrijwilligershuis ligt inderdaad heel centraal in Urubamba. Alle belangrijke voorzieningen liggen op loopafstand van het huis: de bank(en), de bakker, de (super)markt, de Spaanse school (hoewel er ook Quechua lessen worden gegeven) en ik geloof zelfs de meeste projecten.

Al met al heb ik een hele bijzondere en leuke tijd gehad en Vrijwilligerswerk Peru heeft daar zeker een hele belangrijke rol in gespeeld!

* Elke maandagochtend op het Colegio begint met een soort ochtendceremonie. Eén onderdeel van deze ceremonie is het salueren (en ik geloof dat ik de kinderen ook een keer heb zien marcheren).

Nadat het idee was ontstaan om vrijwilligerswerk in Peru te gaan doen stuitte ik al snel op Vrijwilligerswerk Peru. Wat was ik blij dat ik een eerlijke, kleine, en niet commerciële organisatie had gevonden! Ik had er meteen een goed gevoel bij. Het contact verliep heel soepel en alles is erg goed geregeld. Ik kreeg snelle reacties en ik kon met al mijn vragen bij Wimmie en Raymi terecht. Fijn vond ik ook dat ze begaan zijn met jou en met je mee willen denken over de mogelijke opties die er allemaal zijn.

De eerste twee weken heb ik Spaanse lessen gevolgd in Cusco en daarna heb ik vier weken op de school Colegio Palccaraqui en in het weeshuis Mosoq Runa gewerkt. De kinderen van beide projecten zijn heel enthousiast en willen graag jouw aandacht en iets van jou leren. Het viel me meteen op dat de kinderen zo vrolijk zijn, ook de kinderen die niet de makkelijkste thuissituatie of verleden hebben! Samen met een andere vrijwilliger gaf ik elke ochtend les (Engels, computer- en gymles) tot ongeveer 13.00 uur. In het begin moesten we wel eerst even aftasten per klas welke werkwijze het best werkte. Met creatieve oplossingen en flexibiliteit kom je al een heel eind. De dag loopt vaak anders dan de planning, maar dat zorgde juist voor leuke wendingen en hierdoor was elke dag anders.

Op zowel de school als in het weeshuis kreeg ik veel vrijheid. Moederdag is een speciale feestdag in Peru en op school wordt het groot gevierd. Ik vond het heel bijzonder dat ik dit heb mogen meemaken en werd ondergedompeld in de Peruaanse cultuur. Elke klas had iets voorbereid en trad op. De moeders vormden het publiek en werden ook in het zonnetje gezet door de school. Van vier tot ongeveer zeven uur hielp ik de kinderen in het weeshuis met hun huiswerk of speelde ik met hen. Het zijn lieve kinderen en ze nemen zelf ook veel initiatief. Ik voelde me er meteen welkom! Ik probeerde ze zoveel mogelijk te helpen. Soms vond ik het lastig dat ik niet iedereen overal mee kon helpen, maar de kinderen zijn ook erg blij met alleen al jouw aanwezigheid en aandacht.

Ik woonde samen met andere vrijwilligers in het vrijwilligershuis. Het was gezellig en leuk om alle verhalen en ervaringen met elkaar te delen en strategieën met elkaar uit te wisselen. Achteraf had ik wel gewild dat ik meer tijd had gehad voor meer Spaanse lessen en het vrijwilligerswerk. Ik merkte dat toen ik eenmaal beter Spaans sprak en door had hoe ik het best hulp kon bieden er meer mogelijk werd. Helaas had ik die tijd niet en daarom zou ik in het vervolg meer tijd inplannen, dat zou ik ook als tip mee willen geven. En ook dat je echt wat tijd moet inplannen om te reizen in Peru! Het is echt een prachtig land dat zoveel te bieden heeft!

Wimmie en Raymi zijn erg betrokken bij de projecten en alle vrijwilligers. Ze staan altijd voor je klaar en je kan voor alles bij ze terecht. Deze persoonlijke benadering vond ik heel fijn, want ze zijn goed op de hoogte van de ontwikkelingen van de projecten en van jouw rol als vrijwilliger bij een project. Ik heb een super tijd gehad en zou het zo weer willen doen. Zo'n ervaring gun ik iedereen en daarom raad ik Vrijwilligerwerk Peru zeker aan!

We besloten 3 maanden vrij te nemen van ons werk en op reis te gaan naar Zuid Amerika. We wilden een maand vrijwilligerswerk in onze reis opnemen  en kozen voor Peru.

Na wat zoeken op internet vonden we de website van Vrijwilligerswerk Peru en na wat heen en weer gemail en een skype contact hadden we daar een goed gevoel over en kozen we voor Urubamba. Urubamba is een niet toeristisch stadje wat in een prachtige groene vallei ligt met veel Inca cultuur.

Wimmie gaf in het skype contact aan dat het jongensweeshuis Girasoles vrijwilligers zocht omdat hun nieuwe onderkomen bijna klaar was.

Ze haalde ons op uit Cusco en we gingen met de collectivo naar Urubamba. Daar werden we getrakteerd op een lekkere lunch samen met Raymi en de andere vrijwilligers. Na een rondleiding door Urubamba gingen we ons settelen in het vrijwilligershuis. Een prima onderkomen in het centrum.

Wimmie zorgt iedere ochtend voor broodjes, kaas, eieren e.d. Ze houdt regelmatig contact met de vrijwilligers en het project. Je kunt altijd op haar terugvallen.

's Maandags gaan we het project bezoeken. Iedereen is bij het nieuwe huis en we worden heel hartelijk ontvangen. De jongens wonen nog in het oude huis en het nieuwe onderkomen moet nog flink schoongemaakt worden voordat er verhuisd kan worden. Maritza en Hector, de leiding van het jongenshuis waarvoor we een groot respect hebben gekregen, moesten voor 10 dagen naar bijscholing in Lima. Wij boden aan te proberen het huis schoon te hebben als ze terug kwamen. Het was heel veel werk, maar wat waren ze blij toen ze terug waren!

Daarna hebben we een voetbalveld aangelegd en goals laten maken, een tafeltennistafel gemaakt, nog vele klusjes in het nieuwe huis gedaan, meegeholpen met eten koken en geshopt voor de jongens en keukenspullen gekocht. De laatste dagen hebben we geholpen met verhuizen.

Onze dagen waren goed gevuld en we gingen elke avond moe maar voldaan naar huis. Het contact met de jongens en de leiding was heel liefdevol. Het is heel bijzonder dat je zoveel kunt betekenen voor Girasoles.

We hebben de eerste 2 weken, elke ochtend voordat we naar het project gingen, Spaanse les gehad van Jun. De lessen waren prettig en leerzaam.

Iedere woensdagavond was er salsales van Raymi. Dat was leuk, maar wij zijn niet zo'n danstalenten. Ook hebben we 2x bij Wimmie en Raymi gekookt en gegeten. Heel gastvrije mensen.

In de weekenden bezochten we de omgeving en voor het laatste weekend regelde Wimmie voor ons een bezoek aan de Machu Picchu. Al met al was het een geweldige ervaring, prima ondersteund door Wimmie.

In oktober 2014 besloten wij een reis door Zuid-Amerika te plannen. Het leek ons leuk en leerzaam om de eerste vijf weken vrijwilligerswerk te gaan doen. Bij onze zoektocht naar een organisatie kwamen we bij Vrijwilligerswerk Peru uit. Na wat mailtjes hadden we al snel een eerste skype gesprek met Wimmie en ons goede gevoel over deze organisatie werd bevestigd: fijn contact, antwoord op alle vragen en een persoonlijke aanpak. Dit zorgde er voor dat wij in januari 2015 voor vijf weken naar Urubamba gingen. We zouden een week Spaanse lessen volgen en vier weken vrijwilligerswerk gaan doen.

Aangekomen op het vliegveld van Cusco werden we door Wimmie opgevangen. Al snel voelden we ons thuis o.a. door de rondleiding door Urubamba. De week erna volgden we Spaanse lessen waar we beiden erg veel van geleerd hebben. De volgende vier weken zijn we aan de slag gegaan bij Mosoq Runa. Een opvangtehuis waar op dat moment zeven kinderen woonden. Ze zaten midden in hun zomervakantie, dus er was genoeg tijd voor leuke dingen. Dit was dan ook onze voornaamste taak bij Mosoq Runa. Zo zijn we een paar keer naar een speelpark gegaan, hebben we veel gevoetbald en bingo gespeeld! Daarnaast hielpen we mee met de dagelijkse dingen als koken en afwassen. Het contact met de kinderen en de leiding was super leuk en we voelden ons erg welkom. De laatste week gingen de kinderen weer naar school en hebben we ze elke dag van school gehaald en meegeholpen met het huiswerk. De laatste dag hebben we een afscheidslunch gehouden en de kinderen nieuwe schoenen cadeau gedaan. Ze waren er heel blij mee en kregen een dikke knuffel van ze. Dat was een mooie afsluiting van onze tijd bij Mosoq Runa.

Naast de fijne tijd op het project hebben we veel van de omgeving gezien. In de Heilige Vallei is erg veel te doen en hoef je je geen weekend te vervelen. Ook hadden we elke woensdagavond salsales van Raymi. Dit was elke week weer heel leuk, leerzaam en gezellig! De twee kooklessen die we hebben gehad zorgden voor een kijkje in de Peruaanse keuken, waardoor we nu ook in Nederland het lekkere Peruaanse eten kunnen bereiden. Raymi en Wimmie zorgden dat deze activiteiten een succes waren!

Al met al hebben we enorm genoten van onze tijd in Urubamba en was het een perfect begin van onze reis. Het was een super leuke en leerzame ervaring die we iedereen aanraden!

Ik heb een lange reis door Zuid-Amerika afgesloten in Urubamba. Hier ben ik vijf weken aan de slag gegaan in het jongensweeshuis Girasoles. Toen ik van Vrijwilligerswerk Peru hoorde, ben ik gelijk een kijkje gaan nemen op de website. Mijn eerste indruk was al goed, maar na het eerste skype contact met Wimmie was ik er van overtuigd dat ik het vrijwilligerswerk bij deze organisatie wilde doen. Het was de persoonlijke aanpak van Wimmie en Raymi die mij aansprak. Zij antwoorden snel op mijn vragen en hebben mij geholpen met het boeken van een vlucht van Lima naar Cusco. Toen ik later bijvoorbeeld mijn ticket wilde wijzigen, hebben zij dit snel voor mij geregeld.

Ook ter plaatse werd alles goed voor mij geregeld. Ik werd uit Cusco opgehaald en de eerste dag rondgeleid door Urubamba. Tijdens deze rondleiding met aansluitende lunch leer je gelijk alle belangrijke punten van het stadje kennen. Dan blijkt ook gelijk dat het vrijwilligershuis op een hele mooie plek in het centrum van Urubamba zit. Op een minuutje lopen van het centrale plein, de markt, de bakker en de karaokebar. Alles wat je nodig hebt!

Ik heb mij zeer vermaakt in het jongensweeshuis. Omdat de jongens zomervakantie hadden, was mijn belangrijkste taak om de kinderen te vermaken. Ik heb daarom veel met ze gevoetbald, gevolleybald en spellen gespeeld. Daarnaast heb ik dagelijks geholpen in de keuken met het voorbereiden van de lunch en Engelse lessen gegeven. De leuke groep jongens zorgden ervoor dat ik elke ochtend weer graag naar Girasoles toe ging. Zij waren zeer enthousiast om Engels bij te leren en wilden veel lol maken. Zo hebben zij mij vele malen nat gegooid tijdens watergevechten.

Urubamba heeft een hele mooie ligging in de vallei. Overal om je heen zie je bergen, een prachtig uitzicht. Ook fijn is dat je slechts een uur van Cusco verwijderd bent, waar je eventueel de weekenden kunt doorbrengen. Daarnaast kun je ook gemakkelijk de mooie Inca ruines van Ollantaytambo en Pisac bezoeken.

Kortom, ik heb hier een geweldige tijd gehad en de organisatie kan niet beter. Ook wordt er gezorgd voor extra's die andere organisaties niet aanbieden. Zo is er altijd ontbijt; Wimmie komt regelmatig checken of alles nog goed gaat; er is gezamenlijke kookles met alle vrijwilligers en wekelijks kun je lekker dansen bij de salsalessen van Raymi! Daarom wil ik alle mensen die nog aan het twijfelen zijn aanraden om via deze organisatie vrijwilligerswerk te gaan doen in het mooie Urubamba!

Op 16 oktober begonnen ook wij aan ons avontuur... Eenmaal aangekomen in Cusco stond Wimmie ons op te wachten om naar Urubamba te gaan! Hier kregen wij meteen een warm welkom van de medevrijwilligers en konden wij het huis bewonderen. Vervolgens heeft Wimmie ons een rondleiding door Urubamba gegeven en hebben wij dit afgesloten met een heerlijke Peruaanse lunch. Wij hadden er voor gekozen om een week Spaanse les te volgen en daarna vier weken vrijwilligerswerk te doen. Eerst weer in de schoolbanken en huiswerk maken...wat overigens niet echt een straf was op ons dakterras met geweldig uitzicht.

De maandag er na begon ons vrijwilligerswerk op de school Palccaraqui. Spannend wat ons te wachten stond, maar we hadden er beiden erg veel zin in. Vier weken gaven we Engelse les, arts en gymnastiek aan de kinderen. Deze weken waren echt super! Het enthousiasme van de kinderen, de leuke medevrijwilligers, de goede hulp van Raymi en Wimmie en de georganiseerde sportdag hebben hier allemaal aan bijgedragen. Kortom; een tijd om nooit te vergeten! Wij kunnen het iedereen aanraden om het vliegtuig te pakken en een onvergetelijke tijd te beleven in Peru.

Van 3 oktober tot 5 december 2014 ben ik 9 weken in Peru geweest om vrijwilligerswerk en een taalcursus Spaans te doen en 2 weken door het prachtige land Peru te reizen. Vanaf het eerste moment was het contact met Wimmie fijn en vertrouwd. Door onze gesprekken via skype vooraf aan mijn reis had ik al een duidelijk beeld gekregen van de organisatie en vertrok ik met een gerust hart naar Peru. Na eerst 2 weken Spaanse les te hebben gevolgd in Cusco bij een gastgezin (wat ik iedereen zou aanbevelen, het is een hele bijzondere manier om het Peruaanse leven van dichtbij mee te maken) vertrok in naar Urubamba om hier 5 weken 's ochtends te helpen op de Pronoei en 's middags in het opvangtehuis Mosoq Runa.

Op de Pronoei waar 20 kinderen in de leeftijd van 3 t/m 5 jaar in de klas zaten, hielp ik de profesora met les geven en organiseerde ik knutsel- en sportactiviteiten voor de kinderen. Het is geweldig om te zien hoe enthousiast die kinderen zijn met het doen van een nieuw spelletje of het leren van een nieuw liedje. Met sponsorgeld wat ik had ingezameld in Nederland heb ik veel spulletjes voor de klas kunnen kopen zoals etuitjes met potloden voor de kinderen en speelgoed. Het was een feest om elke dag die blije gezichtjes weer te zien als ik kwam aanlopen op het schoolplein.

In de middag ging in naar het opvangtehuis Mosoq Runa. Wanneer ik 's middags om 5 uur aankwam waren de kinderen vaak net klaar met school en ging ik vooral heel veel met ze spelen, helpen met het eten voorbereiden en soms met het naar bed brengen. Voetballen, loombandjes maken, dansen, tekenen en met z'n allen naar de markt gaan: ik heb me vanaf dag 1 bij Mosoq Runa en de kinderen thuis gevoeld. Het is een bijzondere plek waar de kinderen echt hun thuis hebben, waar jij plotseling onderdeel van bent.

De omgeving van Urubamba is prachtig en vanaf het dakterras in het vrijwilligershuis heb je een 360 graden uitzicht op de Heilige Vallei. Ik werd warm onthaald door Wimmie en de andere vrijwilligers en heb me geen moment alleen of onveilig gevoeld. Ook toen ik een week een beetje ziekjes was, stonden Raymi en Wimmie direct voor me klaar. Naast mijn vrijwilligerswerk heb ik ook nog prachtige dingen in Peru gezien, waaronder de Inca trail naar de Machu Picchu, het Titicacameer en de Colca Canyon, maar het gene wat me toch het meeste bij zal blijven zijn de kinderen die het doen van vrijwilligerswerk meer dan de moeite waard maken. Het was een geweldige ervaring, waarvan ik elke dag nog een stukje meedraag en ik zou iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen bij Vrijwilligerswerk Peru!

In de zomer van 2014 ben ik in totaal vijf weken in Peru geweest om de Spaanse taal te leren en om vrijwilligerswerk te doen. Na wat zoeken op internet, was ik er al snel uit dat ik zou kiezen voor Vrijwilligerswerk Peru. Mijn gevoel gaf aan dat dit een goede keuze was en ook in alle ervaringen op de website viel wel iets te lezen over de betrokkenheid van Wimmie en Raymi. Nu is het natuurlijk logisch dat je dit soort berichten op een website leest, maar ook ik heb deze betrokkenheid gedurende mijn reis ervaren. Ik heb drie weken alleen in het vrijwilligershuis gezeten, maar doordat je weet dat je altijd op Wimmie en Raymi terug kunt vallen, heb ik het niet ervaren alsof ik daar helemaal alleen zat.

Ik heb er voor gekozen om de eerste week in een gastgezin in Cusco te verblijven en om daar mijn Spaanse lessen te volgen. Van de lessen heb ik veel geleerd en het was leuk dat ik hetgeen ik leerde ook meteen in de praktijk kon brengen in mijn gastgezin. Doordat er in het gastgezin enkel Spaans wordt gesproken, word je gedwongen om zelf ook Spaans te gaan spreken en neem je de taal snel op. Ook leer je veel over de Peruaanse cultuur, doordat je gewoon meedraait in het gezin. Mijn Spaanse lessen waren in de ochtend, waardoor ik in de middag nog veel tijd had om Cusco te verkennen. In de vijf weken dat ik in totaal in Peru ben geweest, heb ik dan ook veel van de prachtige omgeving kunnen zien. Wat mij betreft is het zeker een aanrader om te kiezen voor de combinatie van Spaanse lessen en verblijf in een gastgezin in Cusco en vrijwilligerswerk in Urubamba.

Na een week in Cusco te zijn geweest ben ik naar Urubamba gegaan. Ik heb vier weken vrijwilligerswerk gedaan bij Mosoq Runa en een week bij de Pronoei Tarapata. Bij Mosoq Runa heb ik voornamelijk veel leuke dingen gedaan met de kinderen: voetballen, tennissen, spelletjes doen, muziek luisteren etc. Ook heb ik geholpen met het huiswerk van de kinderen. Bij de Pronoei heb ik de docente geholpen met het maken van werktaakjes, het controleren en opgeven van huiswerk en elke ochtend haalden we de kinderen thuis op om de drukke verkeersweg naar school af te leggen. Het was een mooie ervaring om op beide projecten te mogen werken en om mijn liefde en aandacht aan de kinderen te mogen geven. Het is zeker een ervaring geworden die ik nooit meer zal vergeten!

In de maand juni van 2014 ben ik als vrijwilliger werkzaam geweest in een weeshuis in Peru. Via google ben ik op de site van Vrijwilligerswerk Peru gekomen en Wimmie Keuning (contactpersoon) vroeg mij 3 weken voor vertrek of ik in de mogelijkheid was om een speeltoestel voor het weeshuis Ninos del Sol te bouwen voor de 22 aldaar wonende kinderen in de leeftijd van 6 tot 18 jaar. Van te voren heb ik via internet 4 mogelijke speeltoestellen uitgeprint, waaruit de kinderen hun favoriete mochten kiezen. 

In Peru aangekomen volgde ik de eerste week Spaanse lessen, waarna ik de week daarna op het project startte. Ik kon gelukkig verblijven in het tehuis, anders had ik elke dag 30 tot 40 minuten moeten lopen (bergopwaarts) vanuit Urubamba. Het tehuis is prachtig gelegen, tussen 2 bergen door is de gletsjer "Chicon" te zien met de prachtige witte toppen. Om 9.00 uur komt de zon over de berg en wordt het warm, pakweg 22C (voelt door de ijle lucht op 3km hoogte aan als 28C en je verbrandt heel snel!), maar als de zon om 15.00 uur weer achter de andere berg verdwijnt koelt het heel snel af tot 7C en waait er een koude wind.

Al snel begonnen we aan het project. Ik had meteen hulp van de al 1 maand aanwezige vrijwilliger Andrius uit Litouwen en de onderhoudsmand Fernando, allebei dertigers. Ook de kinderen staken af en toe de handen uit de mouwen. Nog maar amper was er weer een onderdeel klaar of het moest uitgetest worden. Na 3,5 week was de muzikale opening met een door de kinderen gevonden fles gevuld met water aan een koord. Het was een geweldige ervaring om met de kinderen een maand het wel en wee te delen.

's Ochtends om 6.00 uur opstaan, voor de kinderen eten koken (altijd maar weer kijken wat er voorradig was, draaide meestal uit op brij en stukjes brood met tomaat) en lunchpakketen klaarmaken (vruchten, wortels en brood). Daarna afwassen, keuken schoonmaken en om 8.30 uur een bakje koffie en dan bezig met het speeltoestel. Om 14.30 uur komen de kinderen terug uit school en na het middageten moeten ze volgens een strak rooster corveewerkzaamheden doen, is er tijd om huiswerk te maken en eventueel vrije tijd wordt benut met het spelen met knikkers en tol.

Na het eten van 19.00 uur is het om 20.00 uur tijd om naar bed te gaan. Het is dan al aardedonker (het is daar midwinter als het bij ons midzomer is). Soms was er nog wat tijd om aan 2 jongens keyboardles te geven en aan 2 meiden gitaarles.

Met de kinderen zijn we, na de feestelijke opening van het speeltoestel, uit eten geweest in Urubamba; het gezellige stadje met 15.000 inwoners, waar niet veel toerisme is. Dit was voor het eerst dat de kinderen uit eten gingen en het was een groot succes (22 kinderen en 4 volwassenen naar een kippenrestaurant voor....80 euro!).

Een geweldige ervaring rijker met een emotioneel afscheid van de kinderen en mijn hard werkende helpers Andrius en Fernando. Grote dank aan de donateurs en vele giften die ik mocht ontvangen! Niet alleen het speeltoestel kon er van betaald worden, maar ook veel andere noodzakelijke werkzaamheden of materialen!

Voor mijn eerste verre reis alleen besloot ik naar Zuid-Amerika te gaan. Om te reizen maar ook om vrijwilligerswerk te doen, omdat ik graag wil helpen bij mensen die het minder goed hebben dan wij. De meeste organisaties vragen gewoon heel veel geld om dit te doen, wat ik nooit heb begrepen.

Vrijwilligerswerk Peru was anders; hun site sprak me meteen aan. De zin 'vrijwilligerswerk komt vanuit het hart en doe je met liefde, dus dit moet gratis zijn' is voor mij goud waard en ook de doorslag geweest om contact op te nemen. Na een aantal mailwisselingen en een skype-afspraak was ik helemaal overtuigd!

Dus ik op reis naar Peru waar Wimmie me heeft opgehaald in Cusco. In Urubamba heb ik vervolgens drie weken op de Pronoei Tarapata gewerkt, waar ik de juffrouw heb geholpen met de dagelijkse werkzaamheden. Mijn ingezamelde geld is zeer goed besteed op deze school; ze hebben nieuwe tafels, stoelen, schoenen en sokken en een nieuwe vloer gekregen. En alles is in overleg met mij gegaan en dat geeft een heel fijn gevoel. Wimmie en Raymi zijn echt toppers; zij doen dit werk vanuit hun hart en geven jou een goed gevoel tijdens je verblijf. Er zijn gelukkig geen ongelukken gebeurd, maar als het wel zo was dan weet ik zeker dat zij voor mij klaar stonden. Zij hebben ook alles voor mij geregeld: de Spaanse lessen, binnenlandse vluchten, bezoek aan de Machu Picchu en bovendien zitten ze vol kennis over het land en de cultuur. De laatste week heb ik samen met mijn vriend gewerkt op de school. Dit was een beetje last-minute, maar het was geen enkel probleem voor Wimmie en Raymi dat hij erbij kwam. Al met al heb ik een top ervaring gehad en kan ik het iedereen aanraden!

Wij zijn 2 zussen die in januari zijn begonnen met reizen. Onze reis begon in Australie en Nieuw Zeeland. Van daaruit zijn we overgevlogen naar Chili. Na een verblijf van een maand in Chili zijn we doorgegaan naar Ecuador en na dit prachtige land zijn we naar Peru gegaan. Van te voren hadden we al contact gelegd met Vrijwilligerswerk Peru. Wimmie heeft met ons gemaild en geskypt. Tijdens dit contact kun je van alles vragen over de reis, maar vooral ook over het werk dat je daar kunt gaan doen. Wij mochten gaan helpen op de Pronoei Tarapata.

Peru is een prachtig land en dat zie je al meteen als je van Cusco naar Urubamba rijdt. In het busje waar je mee reist zoef je door de prachtige bergen heen. Urubamba ligt op ongeveer 2800 meter hoogte. Normaal moet je hier even aan wennen, maar dit was voor ons geen probleem meer, want ook in Ecuador hebben we hoog geleefd.

We worden hartelijk welkom geheten door Wimmie en Raymi die ons Urubamba laten zien. Urubamba is een prachtige plek om te wonen. Het ligt qua reizen ook dichtbij plaatsen die wij als toeristen erg mooi vonden om te bezichtigen! Zo zijn we naar Ollantaytambo, Pisac, Cusco, Machu Picchu, Lares, Salineras en Moray geweest. Schitterende plaatsen waar je veel van de Inca cultuur kunt zien. Ook zijn de markten leuk om te bezoeken, met zijn prachtige kleuren stoffen, sjaals en tafelkleden. Je begrijpt dat we hier onze koffers uiteindelijk mee hebben gevuld.

In Urubamba kregen we eerst 2 weken Spaanse les op een talenschool nog geen 500 meter van het vrijwilligershuis. We hebben het prima naar ons zin gehad. Met ons schriftje en werkboekje in de hand gingen we gewoon naar school! Leuk om weer even mee te maken en te ervaren. Spaans is een mooie taal, maar voor ons ook best moeilijk omdat we geen talenknobbel hebben. Deze 2 weken hebben we uiteraard op de markt en tijdens weekend uitjes ons Spaans geoefend.

Raymi heeft ons in 6 lessen een redelijke basis salsa dansen aangeleerd. We hebben van de woensdagavonden genoten. De salsa lessen waren echt geweldig!

Na de 2 weken Spaanse les zijn we naar ons vrijwilligersproject gegaan. Het kleine schooltje ligt op een berg en elke morgen genoten we van de schitterende wandeling die ons uitzicht geeft over Urubamba. Na 10 minuten komen we de profesora (juffrouw) tegen die samen met ons en verschillende kinderen de volgende 20 minuten mee oplopen. Dit vonden wij erg leuk om te doen! De drukke weg waarlangs we naar boven lopen is erg gevaarlijk voor de kinderen. De profesora is daarom erg blij met onze hulp voor de komende 4 weken. Het schooltje is klein, maar goed onderhouden. De profesora is een vrouw die weet hoe ze les moet geven. Ze maakt vooral gebruik van ons door middel van het maken en ophangen van dingen aan de muur; zo hebben we een grote kalender gemaakt, een presentie lijst en educatieve dingen zoals een rups met de klinkers. We stonden er eerst wel even van te kijken dat kinderen van 3 tot 5 jaar al leren hoe ze hun naam moeten schrijven. We hielpen vaak mee met het huiswerkschrift waarin ze of letters of cijfers leerden schrijven. Ook het eetmoment was altijd erg bijzonder. Alle kinderen krijgen dan een bord met eten dat door 1 van de moeders is klaar gemaakt. Het is fijn om te zien dat er in dit land aandacht wordt gegeven aan voeding. Sommige kinderen komen namelijk met een lege maag naar school. Na de derde week kwam Sylvie ons vergezellen. Sylvie had geld ingezameld en hier nieuwe tafeltjes en stoeltjes voor gekocht. Deze hebben we de laatste week een prachtig kleurtje gegeven! Na deze klus werden we door de kinderen, ouders en schoolbestuur van harte bedankt.

Het werken op dit schooltje heeft ons vooral inzicht gegeven op hoe het onderwijs er in Peru aan toe gaat. Ook hebben we gezien dat de profesora, ondanks gebrek aan geld, toch een prachtig leslokaal heeft en weet les te geven met de spullen die ze wel heeft. Een leuke en onvergetelijke ervaring!

Na het werken op dit schooltje hebben we de inca trail bewandeld. Ook dit was een mooie ervaring. De wandeling die je met een groep doet is echt geweldig!

Na dit avontuur hebben we afscheid moeten nemen van de lieve mensen die we hebben leren kennen in Urubamba. Wimmie en Raymi jullie zijn top mensen en weten van organiseren. Bedankt dat wij 6 weken het echte Peru hebben mogen leren kennen. Wij wensen jullie heel veel succes met het prachtige werk dat jullie daar verrichten!

Vorig jaar besloot ik voor een grote verandering in mijn leven en maakte ik de keuze om eindelijk mijn droom om vrijwilligerswerk te gaan doen waar te maken. Dan neem je zo'n besluit en heb je eigenlijk geen idee waar je moet beginnen. Zo veel vragen die door je hoofd schieten; welke organisatie, welke stad, welke doelgroep en ga zo maar door. Ik besloot om gewoon alles op gevoel te doen en te zien waar "google" me zou brengen. Vrijwilligerswerk Peru was de eerste site die ik bezocht en mijn gevoel zei meteen 'dit is het'.  Dan zoek je toch nog even verder, maar mijn gevoel bleef me terug brengen bij Vrijwilligerswerk Peru. Zo zocht ik contact met Wimmie en was mijn eerste stap om Nederland voor een tijdje achter mij te laten gezet. En al snel was het een feit, ik ging voor 5 maanden alleen vrijwilligerswerk doen in Peru. Aan Wimmie kon ik al mijn vragen stellen, ze heeft me vanuit Peru super begeleid. Toen ik aankwam in Cusco stond Wimmie op het vliegveld me op te wachten en gingen we samen naar Urubamba. Eenmaal in Urubamba kreeg ik meteen een heel bijzonder gevoel, ik was thuis. Een gevoel dat ik in Nederland nog nooit gehad had. Wimmie liet me het huis zien en daarna zijn we heerlijk ceviche gaan eten. In het restaurant zat Raymi al op ons te wachten. En zo was ik al na 1 dag verslaafd aan de Peruaanse keuken, wat hebben we gesmuld. Na de lunch kreeg ik nog een rondleiding door het prachtige Urubamba.

De eerste 4 weken heb ik Spaanse les gevolgd om de basis te leren voordat ik begon met het vrijwilligerswerk. Na een tijdje in Urubamba te zijn werd mijn thuis gevoel alleen maar groter en wist ik al snel dat Urubamba een plek was waar ik naar zal terug keren. Daarom besloot ik om gedurende mijn hele periode in Peru Spaanse lessen te blijven nemen.

Na 4 weken startte ik met mijn vrijwilligerswerk op Pronoei Illary in de wijk Ccotohuincho. Dit is een schooltje voor kinderen van 3 t/m 5 jaar. Hier heb ik geholpen bij het maken en controleren van huiswerk. Het was erg interessant om te zien hoe anders het schoolsysteem hier was als dat we dat in Nederland kennen. Met het geld dat ik ingezameld had in Nederland heb ik voor het schooltje de nieuwe muur die gebouwd was laten stuken en een mooie muurschildering gemaakt. Ook heb ik voor alle kinderen nieuwe schoentjes kunnen kopen. Het was een hele uitdaging om met deze jonge kinderen te werken en een weg te vinden in het begrijpen en jezelf verstaanbaar maken, want ik sprak de taal natuurlijk niet vloeiend. Maar ondanks de taalbarriere heb ik hier een hele mooie en leuke tijd gehad en genoten van alle lieve kinderen.

Pronoei Illary was niet de enige plek waar ik ben gaan werken. In de avonden ging ik naar Mosoq Runa. Hier werd ik op dag 1 al ontvangen met een grote knuffel. Omdat de kinderen van Mosoq Runa in de middag naar school gingen om hun huiswerk te maken was er in de avond veel tijd voor gezelligheid. Ik heb hier elke dag met de kinderen gespeeld, gezongen, muziek geluisterd en vooral heel veel gelachen. Mosoq Runa heeft een heel speciaal plekje gekregen in mijn hart. In vond het zo bijzonder met hoeveel liefde en warmte ik hier door de kinderen werd ontvangen en met hoeveel vreugde ze door het leven gaan. Afscheid nemen was dan ook alles behalve makkelijk. Ook op Mosoq Runa heb ik dankzij alle mooie donaties iets kunnen bijdragen aan het huis en aan de kinderen zelf.

Na mijn afscheid op Mosoq Runa had ik nog altijd een budget over van mijn ingezameld geld. Wimmie had mij verteld over de Pronoei Chaqhuar. Dit was een schooltje waar ze heel weinig voorzieningen hadden. Ik heb toen besloten om voor dit schooltje nog 2 kasten te kopen en ook een mooie muurschildering te maken.

De 5 maanden zijn voorbij gevlogen en met veel verdriet heb ik afscheid genomen van het prachtige Urubamba en alle mooie mensen die ik hier heb leren kennen. Wimmie en Raymi zijn allebei echte toppers die werken vanuit hun hart. In mijn totale verblijf hebben ze mij bij alles gesteund en veel geregeld; binnenlandse vlucht, trip naar Machu Picchu, huisarts bezoeken en nog veel meer. Heb je een vraag of hulp nodig, Wimmie en Raymi zijn er altijd! Ik heb ontzettend genoten van mijn verblijf in Urubamba en mijn werk bij Vrijwilligerswerk Peru.

De reis die we gemaakt hebben is het beste wat ons tot nu toe is overkomen. Wat een geweldige tijd hebben we gehad en dit is voor een groot gedeelte te danken aan Wimmie en Raymi van Vrijwilligerswerk Peru! Vanaf het moment dat wij aangaven geinteresseerd te zijn in vrijwilligerswerk, hebben we erg fijn contact gehad met Wimmie. Wanneer we vragen hadden kregen we per mail zeer snel antwoord of er werd gewoon een skype gesprek ingepland. Dit zorgt ervoor dat je een fijn gevoel bij de organisatie krijgt en met een goed gevoel naar Peru reist.

Dit gevoel is in Peru alleen maar beter geworden. We werden van het vliegveld opgehaald, kregen een rondleiding door Urubamba en alles was al voor ons geregeld; de Spaanse lessen, het appartement en het vrijwilligerswerk. En dit alles voor een eerlijke prijs: je betaalt in tegenstelling tot bij de 'grotere en bekendere' organisaties echt alleen voor je onderkomen, eten en activiteiten. Wij hebben bewondering voor de manier waarop Wimmie en Raymi dit organiseren; laagdrempelig met het 'goed doen' centraal.

We hebben een maand geholpen bij het jongensweeshuis Girasoles. Hier gaven we gitaar- en Engelse lessen, speelden we met de jongens, hielpen we met de dagelijkse klusjes zoals koken en hebben we een heus voetbaltoernooi georganiseerd. Voor ons was dit een ervaring om nooit meer te vergeten!

Uit bovenstaande tekst is duidelijk op te maken dat wij vrijwilligerswerkperu willen aanbevelen, wanneer je er voor kiest om vrijwilligerswerk te doen. Daarnaast is Peru en de Heilige Vallei (regio Urubamba) op zichzelf ook echt aan te raden; super aardige mensen, geweldige natuur en de bruisende stad Cusco maar 6 sol (ongeveer 1,50 euro) verwijderd van je huisje in Urubamba.

Samenvattend: een toptijd, met geweldige mensen in een geweldig land!

Vrijwilligerswerk Peru...TOP!

Raymi en Wimmie, dank je wel  voor het vertrouwen, de veiligheid en het thuiskomen. Het begint al met het mailen, Wimmie geeft je een goed gevoel. Een gevoel van vertrouwen en veiligheid, wie je ook bent je bent welkom. Ze legt alles haarfijn uit en neemt veel angsten weg om de stap te zetten om naar Peru te reizen. Zorgt voor de nodige ondersteuning; taxi regelen, vliegtuig boeken en komt je ophalen in Cusco. Regelt een veilig onderkomen in Lima en je veilig voelen in een ver land vind ik belangrijk.

Eenmaal in Urubamba leidt ze je rond om je een goed gevoel te geven en je op je gemak te stellen. Raymi en Wimmie zorgen voor alles om het je aangenaam te maken, wat er ook is ze zijn er. De salsalessen leuk meegenomen en de kookworkshop bij warme mensen. Goede eenvoudige gerechten en genieten van wat je klaarmaakt in een ontspannen sfeer op te eten, gewoon zalig.

De Spaanse lessen van Yami waren heel leerrijk en met haar uitstraling kon ze mij motiveren. Ik heb heel veel warme mensen mogen ontmoeten, een pracht van een natuur, mooie energie. Ik ben bakker van beroep en heb 5 weken vrijwilligerswerk gedaan in Mosoq Runa, het weeshuis van Ada. Ik bewonder haar inzet voor de kinderen daar, wat zij reeds heeft verwezenlijkt, respect Ada. Ik kon daar veel van mijn talenten doorgeven en kon ook groeien door van hen te leren. Samen met de kinderen eten en omgaan met hen, de dankbaarheid die je krijgt. Je kunt die kinderen helpen door hen vertrouwen te geven, dat er ook voor hen een mooie toekomst is weggelegd, ik draag graag bij om dit te realiseren.

Ik heb ook kennis mogen maken met een koppel in het huis 'Girasoles', waar maar liefst 36 jongens van 6 tot 18 jaar wonen. Zij zorgen er voor dat deze jongens naar school gaan en ondersteuning krijgen. Ze zijn een Pa en Ma voor hen en zo noemen ze hen ook. Ga er zelf maar voor staan; deze jongens een betere toekomst te geven. Ik heb de kans gekregen of gegrepen om een workshop broodje bakken (figuren in brooddeeg) te organiseren voor hen en dat was voor beiden een fantastische ervaring. Die jongeren hebben niet veel, vind dit maar terug in onze Westerse maatschappij. Ik heb ontzettend veel respect voor het huis 'Girasoles'!

Het heeft mij verrijkt in mijn hart en ziel en dit is niet te koop. Wimmie en Raymi ondersteunden mij in het realiseren van projecten, die ik daar wilde verwezenlijken. Workshop broodje bakken, appelbollen verkopen enz. Wat je ook doet ze ondersteunen je in het verwezenlijken van jouw project. Een mooie organisatie van iemand die dit gerealiseerd heeft vanuit haar hart en dit neem ik mee...wat een beleving. De moeite om iets te doen in je leven dat je verrijkt, dat mij nog mooier maakt en niet te koop is met geld.

Ik wil ook de vrijwilligers die ik op mijn weg tegen kwam bedanken. Om er te zijn, die mij zoveel te bieden hadden door gewoon zichzelf te zijn en alle leuke momenten, gracias!

Na 6 jaar Spaans op de middelbare school wist ik het: 'ik wil naar Zuid-Amerika'. Niet alleen om de Spaanse taal nog beter onder de knie te krijgen, maar ook om daar vrijwilligerswerk te gaan doen. Na flink wat orientatie had ik besloten dat het Peru moest worden. Vrij snel kwam ik op de site van Vrijwilligerswerk Peru van Wimmie en Raymi terecht. Het verhaal van hen beiden gaf mij direct een goed gevoel en na een skype gesprek met Wimmie hakte ik de knoop door en kon ik mijn reis naar Urubamba, Peru plannen.

Aangekomen in Cusco werd ik opgehaald door Wimmie en werd ik naar het vrijwilligershuis gebracht. Over het huis: in het huis hebben alle vrijwilligers een eigen kamer en is er een gemeenschappelijke woonkamer, eetkamer en keuken. Het huis was in vergelijking met Nederland natuurlijk wel wat anders, maar in vergelijking met huizen in Peru dik in orde. Gedurende  de twee maanden heb ik met verschillende mensen in het vrijwilligershuis gezeten. Mensen waar ik ook dagelijkse dingen mee ging doen, zoals de Heilige Vallei bezoeken of een weekend naar Cusco! Voor de vrijwilligers die nog twijfelen, alleen voel je je niet in het vrijwilligershuis!

Over de projecten: vanuit het vrijwilligershuis gaat iedereen naar zijn/haar eigen project in de omgeving van Urubamba. Dit contact wordt van te voren geregeld door Wimmie, die ook de eerste dag met je mee gaat naar het project om je kennis te laten maken met de lokale mensen. Ik zat bij het jongensweeshuis Girasoles, waar ik 6 geweldige weken heb beleefd. Het was echt een groot gezin en de jongens krijgen daar enorm veel liefde en warmte. Erg indrukwekkend om dat mee te mogen maken. En ook over de andere projecten heb ik alleen maar goede dingen gehoord.

Over de begeleiding en service: de service van Raymi en Wimmie is, vanaf het moment dat je landt in Cusco tot het moment dat je weer vertrekt uit Urubamba, super! Als er iets is kun je altijd bij Wimmie terecht en vangt zij jou met al haar goede zorgen op. Ook is er elke week salsales, eens in de twee weken kookles, zorgen Raymi en Wimmie doordeweeks voor brood en beleg en is er de mogelijkheid om Spaanse les te nemen bij de lokale talenschool. De salsales vond ik echt een toevoeging aan mijn tijd in Peru, niet alleen omdat het erg leuk is, maar ook omdat je er andere vrijwilligers en lokale bewoners leert kennen, waar je dan later weer leuke dingen mee kan doen. En voor dit alles betaal je een zeer schappelijke vergoeding. De vergoeding sluit ook perfect aan bij het verhaal van Raymi en Wimmie; dat vrijwilligerswerk vanuit het hart, el corazon, moet komen en dat je niet hoeft te betalen om iets goeds te doen.

Verder wil ik iedereen nog meegeven dat, als je dan toch naar Peru gaat om vrijwilligerswerk te doen, plak er dan nog een tijd reizen achteraan. Het is een geweldig land met enorme verschillen en overal aardige mensen. In heb in ieder geval, mede dankzij Raymi en Wimmie, de tijd van mijn leven gehad!

Toen ik mijn reis voorbereidde en de juiste locatie zocht kwam ik op de site van Raymi en Wimmie, wat me heel erg aantrok. Ik mailde spontaan en kreeg al snel antwoord wat me deed beslissen om een van de projecten bij hen als vrijwilliger te doen.

Wimmie stelde me heel erg gerust en zocht voor mij het juiste project uit. Toen ze, tijdens een van onze skype momenten, met het idee kwam om de kleuterschool 'Illary' te begeleiden in Urubamba was ik helemaal enthousiast. Ik kreeg nog wat advies wat betreft het boeken van mijn vluchten en het aftellen kon beginnen. Ondertussen hadden we contact en wou ik meer te weten komen over hoe het daar was, zodat ik een benefiet in Belgie kon organiseren om geld in te zamelen om daar dan ter plaatse alles te kopen en te plaatsen/geven. Dat deed ik door een paella avond te organiseren voor de kinderen in Peru.

Mijn onthaal in Peru was door Wimmie zelf, wat heel erg leuk is na een lange vliegreis. Zo maakten we kennis en werd ik al snel rondgeleid in het dorpje Urubamba, zodat ik een beetje wegwijs werd. Het huis waar de vrijwilligers verblijven is echt centraal, met een geweldig leuk dakterras en uitzicht op de bergen.

De talenschool waar ik mijn Spaanse lessen volgde is ook heel dichtbij; een fijne school met toffe lesgevers. Mijn project zelf was op een 35 minuten wandelafstand en elke dag wandelde ik er vol enthousiasme naar toe. Ik ontmoette leuke mensen en kinderen en mijn project zelf vond ik geweldig. De leerkracht Sendy was heel jong en ook heel enthousiast, dus de samenwerking verliep super. Ook de kinderen waren geweldig, ik leerde van hen en zij van mij. Ik heb speelgoed voor hen gekocht (puzzles, blokken, auto's, knutselmateriaal, potjes en pannetjes) en ook heb ik twee toiletten opgeknapt (geschilderd en wc-brillen geplaatst). Ook hebben we samen het lokaal verfraaid door te tekenen en verven en knutselwerkjes te maken.

Ik heb toffe vrijwilligers leren kennen en vrienden gemaakt. Ook de salsa lessen die Raymi geeft zijn geweldig leuk, zeker een must! En ook de yoga lessen die ik gevolgd heb zijn een ervaring op zich. Niet ver van het huis is een Italiaans bakkertje, ook een must om even langs te gaan. Het eten in Peru is heel lekker en de mensen zijn heel gastvrij. Er is heel veel te doen in Urubamba en omgeving en alles is heel goed te bereiken met busjes die vanaf het busstation in Urubamba vertrekken.

Ik heb onverwacht een allergie gekregen wat akelig was, maar de zorg van Raymi en Wimmie was er elke dag en de dokter in de buurt heeft me heel goed geholpen, waar ik hem nog steeds dankbaar om ben.

Mijn Inca trail was de afsluiter van mijn programma wat echt een aanrader is en een geweldige ervaring geweest is, waar ik ook vrienden gemaakt heb.

Ik kijk al uit om terug te gaan naar Peru om een nieuw project te begeleiden!

In de maand van september 2013 ben ik als vrijwilligster werkzaam geweest in Peru. Voor mij de eerste verre reis alleen. Ik wilde reizen en vrijwilligerswerk doen, omdat ik graag iets wilde doen voor mensen die het minder goed hebben dan ikzelf en om een nieuwe ervaring op te doen. Ik heb gekozen voor Vrijwilligerswerk Peru omdat Wimmie een ex-collega van mij is en ik het volste vertrouwen in haar organisatie had. De meeste organisaties vragen gewoon heel veel geld om dit te doen, wat ik niet begrijp. Vrijwilligerswerk Peru is anders; dit lees je ook direct op hun site. De zin 'vrijwilligerswerk komt vanuit het hart en doe je met liefde, dus dit moet gratis zijn' is een pakkende zin en zo heb ik het ook echt beleefd. Zo is het en hoort het volgens mij te zijn.

Dus in september 2013 ik op naar Peru. Spannend, maar had er erg veel zin in. In Lima aangekomen heb ik 1 nachtje in een goed hostel (aangeraden door Wimmie) doorgebracht en de volgende dag doorgevlogen naar Cusco. Daar werd ik opgewacht door Wimmie en samen zijn we naar Urubamba gegaan. Ik kon verblijven in het vrijwilligershuis dat midden in het centrum van Urubamba staat. Het was elke dag 20 minuten lopen (bergopwaarts) vanuit Urubamba naar het schooltje waar ik mijn vrijwilligerswerk deed. Urubamba is prachtig gelegen tussen de bergen en vanuit het huis keek ik uit op de gletsjer "Chicon" met de prachtige witte toppen. Om 9.00 uur komt de zon over de berg en wordt het warm, 22c maar door de ijle lucht op 3km hoogte voelt het alsof het 28c is. Maar als de zon om 15.00 uur weer achter de andere berg verdwijnt, koelt het heel snel af tot 7c. In september gaat het jaargetij over van winter naar lente. Er was in die periode bijna geen ongedierte of muggen.

In de eerste week volgde ik Spaanse lessen en begon ik op het project; vier weken op de Pronoei San Jose, waar ik de juffrouw heb geholpen met de dagelijkse werkzaamheden. Mijn pech was dat dit ook voor haar de eerste dag/week was en de klik tussen ons was niet echt super. Ook de taal was lastig voor mij. Een aanrader is dan ook om van te voren iets aan Spaanse lessen te volgen. Gelukkig mag ik graag tekenen en kon ik voor de kinderen leuke leerzame tekeningen maken en een muurschildering op het schooltje. Ook het meegenomen speelgoed voor de kinderen was erg welkom.

Wimmie en Raymi zijn echte toppers; zij doen dit werk vanuit hun hart en geven jou een goed gevoel tijdens je verblijf. Als je wat wilt regelen dan helpen ze je daar waar kan. Zij hebben ook alles voor mij geregeld: de Spaanse lessen, binnenlandse vluchten, bezoek aan de Machu Picchu en Puno. Dit zijn echte aanraders. Het alleen reizen beviel me erg goed, zeker ook omdat je dan juist heel veel contacten opdoet met andere mensen en culturen. Al met al heb ik een top ervaring gehad en kan ik het iedereen aanraden! Het doet echt zoveel met je en geeft je een heel goed en leerzaam gevoel. Ik kom zeker terug!!! Een ieder die meer wil weten kan via Raymi en Wimmie contact met mij opnemen.

Al jaren wilde ik graag een bijzondere reis maken waarbij ik het doen van vrijwilligerswerk zou kunnen combineren met reizen. Ik wilde de uitdaging aangaan door een land en werelddeel te kiezen dat mij tot nu toe nog totaal vreemd was. Zo ontstond het idee om naar Peru te gaan. Ik kende de cultuur niet, ik sprak de taal niet en het is een bestemming ver van huis. Het is dan wel zo fijn om met een goed en vertrouwd gevoel naar Peru af te reizen. Voorafgaand aan mijn reis heb ik bij verschillende vrijwilligersorganisaties informatie ingewonnen. Ik heb uiteindelijk voor Vrijwilligerswerk Peru gekozen, omdat de kleinschaligheid van de organisatie en de persoonlijke betrokkenheid van Wimmie en Raymi mij erg aanspraken. Vanaf het eerste contact via skype voelde het heel vertrouwd.

Ik verbleef gedurende de zes weken samen met andere vrijwilligers (in wisselende samenstelling) in het vrijwilligershuis in Urubamba; een mooi dorpje in een dal midden in de Heilige Vallei. Het vrijwilligershuis is een prima onderkomen in het centrum. Doordeweeks gaat iedereen naar zijn eigen vrijwilligersproject of naar Spaanse les. Ik heb eerst twee weken Spaans gevolgd (als aanvulling op zelfstudie in de maanden voorafgaand aan mijn reis). Daarna heb ik vier weken vrijwilligerswerk verricht in het opvangtehuis Mosoq Runa. Hier verbleven, op het moment dat ik er was, negen kinderen. Voor mij was het vrijwilligerswerk een onvergetelijke en onwijs mooie ervaring. Hoe moeilijk het leven van de kinderen soms is, ze zijn allemaal zo positief, zo vrolijk en zo dankbaar! Dat was heel bijzonder om te zien en het viel me dan ook zwaar om weer afscheid van ze te moeten nemen.

Naast het vrijwilligerswerk is er genoeg tijd om alleen of samen met andere vrijwilligers leuke dingen te doen. Op woensdagavonden is er salsales (gegeven door Raymi) en om de week is er op zaterdag kookles. Zowel de dans- als de kooklessen zijn een leuke manier om de Peruaanse cultuur beter te leren kennen. De centrale ligging van Urubamba biedt de mogelijkheid om allerlei kanten op te gaan. Ik heb me prima kunnen vermaken met wandelen, mountainbiken, paragliden, paardrijden, een tocht naar de zoutplateaus en het bezoeken van de vele ruines en markten in de Heilige Vallei. Daarnaast ben je zo in Cusco waar veel te doen is.

Kortom, ik heb een fantastische tijd gehad in Urubamba en dit heb ik mede te danken aan Raymi en Wimmie. Het idee dat er in geval van nood altijd iemand in de buurt is die je kan helpen vond ik prettig en daardoor heb ik onbezorgd kunnen genieten!

In de zomer van 2013 ben ik samen met mijn vader die 72 (!) is, zes weken in Peru geweest. Een heel mooi land, een prachtige ervaring!

In de ochtend deed ik vrijwilligerswerk op een Pronoei, in de middag hielp ik mijn vader met het maken van stoeltjes en tafels. Wat ik vooral zo mooi vond aan deze ervaring is dat je een land van binnenuit leert kennen. Je doet je boodschappen in dezelfde winkeltjes als de mensen die daar wonen. Je gaat naar dezelfde markt en laat je daarna, met tassen vol fruit, thuisbrengen in een mototaxi. Je maakt allerlei feesten mee en ziet hoe er lesgegeven wordt. En in onze vrije tijd genoten we van de prachtige natuur en het lekkere weer; we hebben veel gewandeld en paardgereden. We hebben ruines en steden bezocht en zijn naar de Machu Picchu geweest. We hebben salsa gedanst en ceviche gegeten. Kortom, je reist niet als toerist door het land en maakt foto's van de hoogtepunten, maar je maakt er echt even deel van uit.

Heel fijn was ook de begeleiding van Raymi en Wimmie. Je wordt opgehaald van het vliegveld, je wordt geintroduceerd op je "stage-plek" en wanneer je vragen hebt kun je bij hen terecht. Verder heb je heel veel vrijheid. Op een van de laatste dagen brachten we alle gemaakte meubels, de schommelset en de watertank van 1100 liter naar de scholen. Een dankbaar gevoel om zoveel achter te kunnen laten; wij konden dit doen met het geld dat we gekregen hadden van familie en vrienden en door de inzet van alle leerlingen op de school waar ik werk.

Dus als je twijfelt of vrijwilligerswerk iets voor je is; niet meer twijfelen, gewoon doen. Het is een fantastische ervaring!

Al heel lang had ik de wens om ooit vrijwilligerswerk 'ergens' in Zuid-Amerika te gaan doen. Aangezien het bij mijn werk opeens tot de mogelijkheden behoorde om langer vrij te nemen ben ik op zoek gegaan. Peru was een land dat ik graag wilde zien en al snel kwam ik op de website van Wimmie en Raymi terecht. Het sprak me direct aan; kleinschalig, niet extra betalen om te mogen werken, persoonlijke begeleiding, mooie projecten. Mijn eerste vraag was of ik nog wel in aanmerking kwam als niet-jonkie.... Gelukkig mocht en kon ik met mijn 59 jaar gewoon aan de slag.

In december 2012 startte ik met mijn Spaanse lessen, via skype vanuit Peru. Een echte aanrader! En ook prijsvriendelijk en heel persoonlijk. Ik was heel blij dat ik alvast gestart was met Spaans, want het is toch wel erg handig en leuk als je de taal een beetje spreekt en begrijpt. Ook had ik oefen cd'tjes in de auto en daar heb ik ook heel wat mee afgebabbeld op weg van werk naar huis.

In juli was het zover. De ontvangst door Raymi en Wimmie was heel hartelijk en persoonlijk, voelde gelijk goed. Ik logeerde bij hen op het terrein, dat lag aan  de rand van Urubamba. Zowel naar Urubamba als naar het project 'Mosoq Runa' was het ruim een kwartiertje lopen. Een prima plek dus.

Het vrijwilligerswerk was super, ondanks dat het best even wennen was. Je wordt niet 'groots' ontvangen en uitgebreid ingewerkt, je moet zelf je weg zoeken. Logisch ook, want elke paar weken komen er weer nieuwe vrijwilligers. Ik heb de kinderen zo bewonderd, wat moeten die schakelen van de ene naar de andere vrijwilliger. En dat doen ze zo fantastisch! De weken vlogen om.

Huiswerkbegeleiding, spelletjes, een dagje op pad naar het park in Urubamba en daarna uit eten, een klein feestje.... Voor ik het wist zaten mijn 4 weken er op. De laatste 2 weken kwam Eline ook als vrijwilligster werken en samen hebben we het heel fijn en gezellig gehad.

Gelukkig heb ik nog regelmatig contact met Wimmie, Mosoq Runa en Eline. Het is me gelukt om een aantal sponsors voor Mosoq Runa in Nederland te vinden om zo de kinderen nog langer te kunnen ondersteunen. Tips? Verwacht niet teveel, wees flexibel en werk vanuit je hart, dan heb je een onvergetelijke tijd en herinneringen voor de rest van je leven.

Praktisch? Neem warme kleren mee, want het kan best koud zijn met name wanneer de zon onder is. Dit is ook binnenshuis het geval en dus best even wennen.

Hoe dan ook? Bij Wimmie en Raymi weet je je in ieder geval gesteund in alle opzichten, dus wat wil je nog meer? Doen!

Ik heb in juli 2013 een maand lang vrijwilligerswerk gedaan via Vrijwilligerswerk Peru. Iedereen die ik tijdens mijn verblijf heb ontmoet was aardig, vriendelijk en geinteresseerd. Dit geldt dubbel voor Raymi en Wimmie die je warm verwelkomen wanneer je aankomt en gedurende je verblijf 24/7 voor je klaar staan. Het vrijwilligerswerk zelf was zeer bijzonder. Ikzelf werd geplaatst op een Pronoei in Yanahuara, een nabijgelegen dorpje. De eerste dagen zijn spannend, omdat je nog niet zo goed weet hoe je het beste van nut kan zijn en het is moeilijk om contact te krijgen met de kinderen. Na een weekje wennen voelde ik mij echter helemaal op mijn gemak en kwam ik er vanzelf achter hoe ik mijn rol het beste kon invullen. Zo heb ik mijn meeste tijd ingevuld met het maken van educatieve posters die dienden als lesmateriaal voor de kinderen. Daarnaast hielp ik de kinderen met hun lunch en bracht ik een aantal van hen naar huis aan het einde van de schooldag. Het warme contact met de kinderen en de waardering van de ouders gaven mij veel voldoening. Ik heb iedereen dan ook echt in mijn hart gesloten en hoop ze nog eens terug te zien!

Wat mijn ervaring zo speciaal maakte was de manier waarop ik leefde tijdens mijn verblijf. Bij Vrijwilligerswerk Peru duik je compleet de lokale gemeenschap in en leef je op allerlei fronten het pure Peruaanse leven. Zo woon je tijdens je verblijf in een typisch "Urubambaans" huis en ga je mee met het ritme van de gemeenschap. 's Ochtends met het overvolle minibusje naar je werk, 's middags quinoasoep eten bij de buren, boodschappen doen op de lokale markt en 's avonds samen eten of iets anders leuks doen met de mensen die je in Urubamba hebt ontmoet. Zo ging ik bijvoorbeeld wekelijks naar de salsales van Raymi. Het was enorm leuk om niet alleen met andere vrijwilligers, maar ook met de lokale bevolking deze dans te leren. Raymi neemt je graag in de maling en zorgt dan ook voor een hoog "hilariteitsgehalte" tijdens de les. Ook de kooklessen waren erg leuk. Ik heb er helaas maar twee kunnen meemaken, maar beide keren heb ik een typisch Peruaans gerecht geleerd te maken; lomo saltado en aji de gallina. Zo nu en dan probeer ik het recept weer uit en iedere keer is het net alsof ik weer een klein beetje terug ben in Peru. Kortom, als je vrijwilligerswerk gaat doen bij Vrijwilligerswerk Peru, dan kies je voor een complete en oprechte ervaring met veel persoonlijk contact en authenticiteit.

De wens om een keer vrijwilligerswerk in het buitenland te gaan doen heb ik altijd al gehad, daarom ben ik op zoek gegaan naar de mogelijkheden die er bestonden. Tijdens het zoeken kwam ik uit bij Vrijwilligerswerk Peru van Wimmie en Raymi, een persoonlijke en goed georganiseerde organisatie die het mogelijk maakt om in veel verschillende soorten projecten te kunnen werken en hier je eigen draai aan  te geven. Na een kennismakingsgesprek via skype met Wimmie werd ik razend enthousiast en besloot ik om in de zomer van 2013 vrijwilligerswerk te gaan doen.

Op 14 juni vloog ik naar Lima, voor het eerst buiten Europa, voor het eerst alleen, wat was het spannend. In Lima werd ik opgehaald door de chauffeur van het hostel waar ik verbleef, om vervolgens de volgende dag het vliegtuig naar Cusco te nemen waar ik werd opgehaald door Wimmie, waarna we samen doorreisden naar Urubamba. Wat een geweldige eerste indruk maakte deze rit op mij, geweldige uitzichten die ik nog nooit had ervaren. Ik was eindelijk in Urubamba, de plek waar ik mijn vrijwilligerswerk zou gaan doen.

De eerste week van mijn verblijf in Urubamba kreeg ik Spaanse les, zodat ik een basis had voor tijdens mijn project. De tweede week van mijn verblijf ging ik voor het eerst aan de slag op mijn project bij de Pronoei school in Chicon, net buiten Urubamba. Het was ongeveer een kwartiertje lopen vanaf het vrijwilligershuis. Het was echt super, ik werd hartelijk ontvangen en hield me in de eerste paar weken bezig met het lesgeven aan de kinderen. Tussen het vrijwilligerswerk door heb ik ook nog de Inca trail gelopen naar de Machu Picchu en ben naar de jungle geweest. Na een tijdje, toen alle materialen waren ingekocht, konden we beginnen met de bouw van het ecologisch toilet. We kregen hulp van Washington en zijn broers, dit waren bouwvakkers uit Chicon. Samen bouwden we het ecologisch toilet en een wasbak voor de kinderen van de Pronoei. Toen het toilet klaar was, werd het feestelijk geopend samen met alle ouders en kinderen, op z'n Peruaans natuurlijk. Van mijn tijd in Urubamba heb ik enorm genoten, het was geweldig om mensen te helpen, een nieuwe cultuur van dichtbij te leren kennen en te kunnen genieten van het prachtige land. Het was een unieke ervaring die me heel mijn leven bij zal blijven.

Ik heb in februari 2013 5 weken in Urubamba doorgebracht, waarvan ik 1 week een cursus Spaans heb gevolgd en 4 weken bij 'Mosoq Runa' heb gewerkt. De eerste week Spaans was goed geregeld met een hele relaxte (prive) docent, die mij voldoende stof mee gaf om na de lessen ook nog te oefenen (gelukkig kon ik al wat Spaans toen ik aankwam).

De eerste week vrijwilligerswerk was even wennen, maar wel leuk. Naast de "beheerster/bewoonster" van het project (Ada, een Italiaanse dame) werken er nog diverse andere mensen (bijvoorbeeld Maria de kokkin en Elizabeth de huishulp). Destijds verbleven er 9 kinderen in de leeftijd van 7 tot 15 jaar. Daarnaast zaten er nog wat andere vrijwilligers. Vooral de eerste week vond ik het wat lastig om mijn plek te vinden. Er was niet echt een taakverdeling en dat in combinatie met mijn magere Spaans maakte dat het wat onwennig voelde. Echter al zeer snel begon ik mij comfortabel bij de kinderen en andere vrijwilligers te voelen. Gedurende de weken heb ik een aantal verschillende dingen gedaan; klusjes rond het huis, spelen met de kinderen, de kinderen helpen met wiskunde of lezen, huishoudelijke taken en reparatie van diverse spullen waaronder de fietsen van de kinderen. Daarnaast had ik in Nederland een facebook projectje opgezet om geld in te zamelen wat ik vervolgens heb gebruikt voor schoolspullen, kleding en fietsonderdelen (ongelooflijk hoe makkelijk je genoeg geld kunt inzamelen om echt iets te kunnen betekenen, zeker een aanrader!).

Het dagelijkse doen en laten bij Mosoq Runa voelde heel relaxt aan. Het was zeer ongedwongen en naast wat dagelijkse bezigheden werd er verwacht dat je zelf je invulling aan de dag gaf. Dit laatste vond ik in het begin juist wat moeilijk, maar al snel merkte ik dat eigen initiatief zeer gewaardeerd werd (dit kan zo simpel zijn als gewoonweg een partijtje gaan voetballen met de kids). Ook de kinderen waren echt leuk. Je raakt snel aan ze gehecht en de verschillen in cultuur kunnen nog al eens grappige taferelen opleveren. Daarnaast zetten ze je regelmatig aan het denken (je moest eens zien hoe ze kunnen genieten van simpelweg een sinaasappel o.i.d.).

Gedurende deze weken verbleef ik in het vrijwilligershuis, midden in het centrum van Urubamba (taxi naar het project is 5-10 min). Het huis is echt top. Heel ruim en je hebt alles wat je nodig bent. 's Avonds ging ik vaak even wat eten met de andere vrijwilligers en nog even wat relaxen. Daarnaast had ik het weekend vrij wat ik gebruikte om bijvoorbeeld naar Cusco te gaan of een tripje te maken door de Heilige Vallei. Ook heb ik deelgenomen aan de wekelijkse salsa lessen en hebben we een keer echte Peruaanse kookles gehad van Raymi. Ik was in het begin niet zo happig op de salsa les, maar na de tweede les begon ik het eigenlijk toch wel leuk te vinden en ik ben uiteindelijk elke week gegaan.

Al met al was het echt top geregeld en ontzettend gaaf. Raymi en Wimmie zijn zeer behulpzaam. Gewoon een prettige, kleine en eerlijke organisatie. Ik ben dan ook zeer tevreden over wat ik bij heb kunnen dragen aan het project en ik heb er zelf ook een hoop van opgestoken. Ik zou het zo weer doen, alleen dan langer dan 4 weken, want echt die tijd vloog voorbij.

'Een ervaring om nooit te vergeten!'

Eigenlijk kwam ik per toeval terecht op de site van vrijwilligerswerk Peru. Andere vrijwilligersorganisaties spraken mij niet zo aan; te onpersoonlijk en vroegen te veel geld en ik snapte niet waar het geld naar toe ging. De persoonlijke sfeer en de kleine organisatie van 'Vrijwilligerswerk Peru' spraken me daarom snel aan. Via de mail ben ik in contact met Wimmie gekomen. Het fijne van het mailcontact vond ik dat Wimmie snel reageerde op mijn berichtjes en geinteresseerd was in mij. Ze beantwoordde al mijn vragen en ze kon mij uitleggen wat ik kon verwachten. Voor mijn vertrek naar Peru heb ik skype contact gehad, wat het nog persoonlijker maakte. Het persoonlijk contact vond ik ook centraal staan tijdens mijn vrijwilligerswerk. Wimmie kwam regelmatig langs en ik voelde me welkom bij Raymi en Wimmie thuis; ze stonden voor me klaar als ik een vraag had of gewoon even wilde kletsen!

Ik verbleef in een ruim appartement in een klein dorpje, Urubamba. De eerste periode deelde ik dit appartement met een Engels meisje en de laatste week ook met een Nederlands stel. We deelden de keuken, waar we regelmatig gezamenlijk aten en biertjes dronken op het dakterras.

Voordat ik begon met het vrijwilligerswerk had ik eerst twee weken Spaanse les. Het fijne was dat ik zo de taal wat beter onder de knie kreeg en de tijd had om te wennen en de omgeving te ontdekken en verkennen. De Spaanse lessen vond ik wel vermoeiend, omdat ik nog geen Spaans sprak voordat ik naar Peru ging. Ik zou anderen dan ook aanraden om van te voren al wat Spaans te oefenen of te spreken, zodat het communiceren met de kinderen en anderen wat gemakkelijker gaat.

Naast het vrijwilligerswerk had ik elke woensdagavond salsales. Dit vond ik heel leuk om te doen, hier ontmoette ik veel locals, maar ook andere vrijwilligers die in Urubamba woonden. Het wonen in Urubamba vond ik tof, omdat ik de Peruaanse cultuur gezien heb; hoe de mensen echt leven en wonen in Peru en de plaatselijke markten en tradities. In de grote steden merkte ik toch veel meer het toerisme. De verbinding met Cusco (grote stad in de buurt) is prima, een uurtje met een busje. In Cusco kun je gemakkelijk andere tours en tochten boeken.

Ik deed vrijwilligerswerk bij het weeshuis 'Girasoles', waar 40 jongens woonden. Ik hielp de kokkin met eten koken, wat natuurlijk een heel werk was voor zoveel kinderen. Verder hielp ik de kinderen met het wassen van hun kleding; de kinderen wasten zelf hun kleding buiten met een stuk zeep en een borstel. Ik weet nog goed dat ik de kinderen wilde helpen, maar als een van de begeleiders of een van de oudere kinderen mijn net gewassen sokken zagen, werden deze gelijk weer terug gegooid bij de vieze was. Blijkbaar was ik niet zo goed in het wit en schoon krijgen van de bruin geworden sokken. Ik hielp de kinderen met hun huiswerk en deed verschillende activiteiten met de kinderen, waar ze echt van genoten. Ik leerde hun nieuwe spellen, maar zij leerden mij ook hun spelregels. Tijdens mijn periode van vrijwilligerswerk was ik de eerste paar weken alleen. Dit vond ik soms jammer, omdat ik graag met anderen mijn ervaringen en gebeurtenissen wilde delen, maar aan de andere kant heb ik me in die periode zeer gewaardeerd gevoeld. Ik werk zelf in de hulpverlening en ik zag dat de hulpverlening in Peru anders te werk gaat dan in Nederland. Er stonden 2 begeleiders op 40 jongens, wat natuurlijk niet veel is, waardoor er vaak weinig persoonlijke aandacht was. Mijn doel was niet om dit naar de Nederlandse maatstaven te veranderen, maar om er voor de kinderen te zijn. Het was dan ook zo leuk om activiteiten met ze te doen en wat genoten ze van de aandacht en de nabijheid! Wat een glimlach op een gezicht van een jochie van 8 wel niet met je kan doen...

Ik heb in de zomer van 2012 deelgenomen aan een van de vrijwilligersprojecten in Peru bij de organisatie van Raymi en Wimmie. Het was een van mijn lang gekoesterde wens om naar Zuid Amerika te gaan en daar iets 'goeds' te gaan doen, waarbij ik Spaans kon leren, ervaring kon opdoen en reizen in mijn favoriete continent. Gezien mijn jonge leeftijd vond ik het erg belangrijk om terecht te komen bij een organisatie met korte lijntjes, waarbij ik mij snel thuis zou voelen. Raymi en Wimmie overtroffen alle vereisten. Naast dat ze werkelijk altijd klaar voor je staan, voel je je ook direct vertrouwd. Je staat daardoor van begin af aan zelfverzekerd in je toegewezen project.

Mijn project was het les geven op een schooltje aan kinderen in de leeftijd van 3 tot 6 jaar. Elke ochtend nam ik de bus naar het schooltje, waar de lessen tot de middag duurden. Van de juf kreeg ik alle ruimte voor eigen invulling en creativiteit. De kinderen hebben van mij bijvoorbeeld aan de hand van tekeningen het verschil tussen dik en dun geleerd, hebben een voetbaltafel gemaakt, snorretjes geknutseld etc. Rond twee uur 's middags keerde ik dan  terug naar Urubamba.

Voor als je het Peruaans dagelijks leven zonder inmenging van Westerse toeristische invloeden wilt meemaken, is de locatie Urubamba perfect. Elke dag het marktje van duizend kleuren op om verse waar te halen voor het avondeten, lekker in het zonnetje zitten met de dorpsbewoners op het pleintje in Spaans koloniale stijl, vrienden maken tijdens het uitgaan begeleid met salsamuziek.

Het programma bij Raymi en Wimmie houdt niet alleen het project zelf in. Je krijgt ook kook- en salsalessen en je krijgt opties aangeboden om verschillende reizen en trektochten in de omgeving te maken, waaronder een mountainbiketocht door het prachtige hoogland en de vierdaagse Inca trail naar de Machu Picchu. Ik heb van allen gebruik gemaakt, waardoor de reis naar Peru een complete ervaring werd.

Ik heb 4 weken vrijwilligerswerk gedaan als invulling van mijn zomervakantie. En wat een super ervaring!!!

Alle pluspunten op een rij:

Wimmie en Raymi hebben echt het beste met je voor, ze doen er alles aan om het jou zo plezierig mogelijk te maken en dat lukt! Je wordt bijvoorbeeld opgehaald op het vliegveld van Cusco, ze geven een rondleiding door het hele dorp en zorgen elke dag voor verse eieren uit eigen tuin.

"Echt" vrijwilligerswerk. Dat wil zeggen dat je niet hoeft te betalen voor het werken zelf en er wordt niet aan je verdiend. Op de kleuterschool waar ik werkte waren ze oprecht blij met mijn komst.

Urubamba is een heel leuk authentiek dorp, waar je fijn op het plein met de locals kan kletsen en waar je elke dag de markt af kan struinen. Het dorp ligt in een fantastische omgeving waar van alles te zien is en waar alle grote toeristische trekpleisters in de buurt liggen.

Kooklessen waarin je heerlijke Peruaanse gerechten leert maken en daarna ook nog gezellig met de groep op kan eten. Salsalessen van de master Raymi himself. Tip; vergeet niet te gaan fietsen met mister Ho!

Kortom, een echte aanrader!